درانتخاب آسانسور دقت کنید ...

هنگامی  که می خواهید آسانسور انتخاب کنید به موارد زیر ابرای طراحی وانتخاب  آسانسور توجه کنید:

۱ . طراح باید تعداد ، ظرفیت و نوع (مسافربر ، باربر و …) آسانسور(های) ساختمان را در مراحل اولیه طراحی ، تعیین نموده و براسا س اطلاعات حاصله و مقررات این مبحث جانمایی کند. پیش بینی تمهیدات لازم متناسب با شرایط اقلیمی بعهده طراح می باشد .
۲ . در ساختمانهای بیش از چهار طبقه با حداکثر طول مسیر حرکت بیش از ۵/۱۰ متر (کف ورودی اصلی تا کف آخرین توقف) تعبیه آسانسور الزامی می باشد (معمولاً بیش از ۴ طبقه) .
تبصره : در ساختمانهای غیر مسکونی طول مسیر حرکت از کف پایین ترین طبقه تا کف بالاترین طبقه محاسبه شود .
۳ . در ساختمانهای ۸ طبقه یا با طول مسیر حرکت ۲۸ متر و بیشتر باید حداقل دو دستگاه آسانسور پیش بینی شود . حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت ، یکدستگاه آسانسور کفایت نماید .
۴ . در کلیه ساختمانهای با طول مسیر حرکت بیش از ۲۸ متر حداقل یکدستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار (برانکارد بر) نیز باید پیش بینی شود این آسانسور باید با علامت مخصوص قابل رویتی مشخص شده و کلیه طبقات را سرویس دهد .
۵ . در ساختمانهایی که وجود آسانسور یا آسانسورها الزامی می باشد باید حداقل یکی از آسانسورها قابلیت حمل صندلی چرخدار را دارا باشد .
۶ . در ساختمان بیمارستانهای بیش از یک طبقه ، وجود حداقل یکدستگاه آسانسور تخت بر اجباری است درصورتیکه سطح شیبدار مناسب وجود داشته باشد این الزام وجود ندارد .
۷ . توضیح اینکه : طراح جهت تعیین بار ترافیکی پروژه نیاز است براساس نوع کاربری ساختمان و تعداد دستگاه آسانسور و ظرفیت حمل مسافر آسانسور تعیین و طبق آن در طراحی پروژه منظور نماید .

تاثیرات آسانسور بر سازه ساختمان
۱ . نیروهای استاتیکی و دینامیکی ناشی از وزن و حرکت آسانسور باید در محاسبه و طراحی سازه ساختمان مد نظر قرار گیرند .
۲ . تاثیرات دینامیکی ناشی از ارتعاش موتور آسانسور باید در محاسبه و طراحی سازه ساختمان و سازه نگهدارنده آسانسور در نظر گرفته شود .
۳ . تاثیرات ناشی از ضربات وارد از حرکت و ترمز آسانسور و نیز برخورد آن با کف چاهک باید در محاسبه و طراحی سازه ساختمان و سازه نگهدارنده آسانسور در نظر گرفته شود .
۴ . سازه نگهدارنده آسانسور باید برای مقاومت در برابر زلزله های با ریسک بالاتر و یا حداقل معادل درجه خطر زلزله ساختمان اصلی محاسبه و طراحی شود .
۵ . رعایت ضوابط و مقررات مبحث ششم «بارهای وارده بر ساختمان » و سایر مباحث مقررات ملی ساختمان در ارتباط با محاسبه ، طراحی و اجرای آسانسورها الزامی است .

سازه و دیواره ها و سقف چاه آسانسورها
۱ . دیواره ها و تیغه های پوشاننده چاه آسانسور(ها) باید از مصالح مقاوم دربرابر آتش ( تحمل حداقل یک ساعت) ساخته شوند و در اثر حرارت ، گاز و دود خطرناک از آنها متصاعد نشود .
۲ . کل بارهای استاتیک و دینامیک قطعات ثابت و تجهیزات معلق آسانسور(ها) بعلاوه ظرفیت آن بر سقف چاه آسانسور وارد می شود ، لذا نیروهای وارده به این سقف ، باید محاسبه شده و در طراحی سازه و سقف چاه ملحوظ گردد .
۳ . هنگام عملکرد اظطراری ترمز ایمنی ، مجموع وزن کابین خالی بعلاوه ۲۵/۱ برابر ظرفیت با سرعتی حداقل ۱۵/۱ برابر سرعت نامی و شتاب منفی متناسب با نوع ترمز ایمنی بر روی ریلهای راهنما متوقف می گردد ، هرچند که عمده نیرو به ریلهای راهنما وارد می شود ولی بدلیل اتصال آنها به سازه و وجود نیروهای جانبی ، سازه آسانسور نیز باید قدرت تحمل این نیروها را داشته باشد ، لذا تاثیر این نیروها باید در محاسبات سازه منظور گردد 
۴ . در کابینهای دارای در ، سطح داخلی دیوار(های) چاه آسانسور در سمت ورودی (های) کابین باید صاف و بدون برجستگی و یا فرورفتگی باشد و درصورت وجود این برجستگی طبق شکل زیر باید با زاویه ۶۰ درجه نسبت به سطح افق پوشانده شود .
۵ . سطح داخلی دیواره چاه آسانسور در سمت ورودی طبقات کابینهای بدون درب باید کاملاً صاف و بدون برجستگی یا فرورفتگی باشد .
۶ . سطح داخلی دیواره های چاه آسانسور باید با مصالح مناسب به گونه ای پوشانده شوند که کمترین خلل و فرج را دارا باشد (سیمانکاری صاف یا سفید کاری) .
۷ . چاه باید منحصراً برای آسانسور باشد ، نصب و عبور هرگونه لوله ، کابل ، سیم و تجهیزات دیگر در چاه آسانسور ، بجز سیم کشی و لوله های برق مربوط به سیستم روشنایی چاه و کابلهای برق مخصوص آسانسور داخل چاه آسانسور ، ممنوع است .

۸ . روشنایی چاه : روشنایی چاه آسانسور باید به نحو مطلوب تامین گردد . دو عدد چراغ در فاصله ۵/۰ متر از بالاترین و پایین ترین نقطه چاه و مابقی چراغها به فواصل حداکثر ۷ متر با حفاظ و قابلیت روشن و خاموش شدن از موتورخانه و چاهک باید نصب شود .
۹ . مدار تغذیه سیستم روشنایی موتورخانه ، روشنایی چاه و پریزهای برق باید طوری در نظر گرفته شود که درصورت قطع مدار تغذیه آسانسور به منظور تعمیرات احتمالی و موارد دیگر ، مدار تغذیه آنها برقرار بماند .
موتورخانه
۱ . بهترین محل جانمایی موتورخانه در بالای چاه آسانسور است هر چند که ممکن است بدلیل پاره ای محدودیتها ، موتورخانه در پایین یا کنار چاه آسانسور باشد ، فضای موتورخانه باید به اندازه ای باشد که امکان جای دادن تجهیزات ، فضای مناسب جهت تردد ایمن افراد مجاز و تعمیرات احتمالی را دارا باشد .

۲ . ابعاد موتورخانه باید طبق نقشه ها و جداول پیوست ۲ طراحی و اجرا گردد . درصورت عدم امکان لحاظ هریک از این ابعاد در طراحی موتورخانه ، موارد زیر باید رعایت شود :
الف – حداقل فضای با ز در جلوی تابلوهای کنترل آسانسور ۷۰۰ میلی متر باشد .
ب – حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات ثابت ۵۰۰ میلی متر باشد .
ج – حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات در حال چرخش ۶۰۰ میلی متر باشد .
د – حداقل ارتفاع موتورخانه از محل استقرار ماشین آلات ۱۸۰۰ میلی متر باشد .
ه – حداقل ارتفاع از روی قطعات درحال چرخش تا زیر سقف موتورخانه ۳۰۰ میلی متر باشد .
و – درصورتیکه اختلاف ارتفاع بین سطوح داخل موتورخانه بیش از ۵۰۰ میلی متر باشد سطح بالاتر باید با نرده محصور شود و برای دسترسی به آن نردبانی تعبیه شود .
۳ . درصورتیکه موتورخانه برای بیش از یک آسانسور استفاده شود حداقل ابعاد موتورخانه مشترک از جدول زیر محاسبه گردد .

Ra : مساحت موتورخانه
b4 : عرض موتورخانه
b3 : عرض چاه
d4 : عمق موتورخانه
d2 : عمق چاه
N : تعداد آسانسورها – درصورت فرد بودن به عدد زوج بعدی گرد شود .
۴ . بازشوی در موتورخانه باید داری حداقل ۹۰۰ میلی متر عرض و ۱۹۰۰ میلی متر ارتفاع باشد . بازشوی درب معمولاً به سمت بیرون و داری قفل و کلید مطمئن در اختیار افراد صاحب صلاحیت باشد .